Er is net kanker vastgesteld bij mijn kind: hoe ga ik om met de gevoelens en angst die dit opwekt?

7 min - Read

Img_ado_calin

Als je net te horen hebt gekregen dat je kind kanker heeft, ben je waarschijnlijk in shock en kun je het niet geloven. Je hebt moeite om dit nieuws te verwerken, de impact ervan op de rest van je gezin te beoordelen en te begrijpen wat er in de toekomst te wachten staat voor je kind. Je bent waarschijnlijk ook doodsbang voor de beslissingen die je moet nemen. Je voelt je verlamd, vol ongeloof. Boosheid, verdriet, schuldgevoel, angst, ontkenning... al deze pijnlijke emoties zijn normaal en heel gewoon voor ouders die net te horen hebben gekregen dat hun kind kanker heeft.

Concentreer je op wat er moet gebeuren

Het lijkt misschien moeilijk te geloven, maar de meeste ouders zijn in staat deze eerste emoties te overwinnen door zich te concentreren op wat er moet worden gedaan om hun kind en gezin door deze moeilijke tijd heen te helpen. Jij kent je kind beter dan wie dan ook. Je weet hoe hij omgaat met ongewone situaties, wat hem bang, verdrietig of blij maakt. En je weet hoe je hem moet helpen ontspannen als hij gestrest is. Door kalm, liefdevol, aanwezig en geruststellend te zijn, kun je je kind helpen om met de behandeling om te gaan.

De gevoelens en angsten van je kind

Daarnaast is het belangrijk om je kind zijn angsten en verdriet te laten uiten. Hij moet voelen dat je er voor hem bent als hij over zijn gevoelens wil praten. Wees eerlijk over jullie angsten en gevoelens: of het nu voor hem is of voor jou, al deze gesprekken kunnen een zeer positieve invloed hebben op jullie welzijn en jullie vermogen om ermee om te gaan.

Er is geen normale of abnormale reactie

Onthoud dat er geen normale of abnormale reactie is. De meeste ouders hebben ups en downs tijdens de behandeling van hun kind. Sommige dagen heb je het gevoel dat je je emoties goed onder controle hebt, andere dagen voel je je volledig verloren, machteloos. Dit fenomeen wordt ook wel de 'emotionele rollercoaster' genoemd. Het is van essentieel belang dat je je gevoelens deelt met de mensen om je heen, waaronder je familie en andere mensen die je steunen, en ook met het zorgteam van je kind. Deze veranderende emoties kunnen samenvallen met bepaalde fasen van het kankerproces van je kind (diagnose, de periode voordat de behandeling begint, tijdens en na de behandeling).

De diagnose is vaak een grote schok voor het hele gezin. Iedereen probeert zijn gevoelens zo goed mogelijk onder controle te houden: shock, angst, woede, verdriet en ongeloof.

De gevolgen van de kanker van een kind strekken zich vaak in ruimere zin uit tot de mensen om hen heen: leerkrachten, klasgenoten, buren en alle anderen die tijdens hun ziekte met hem en zijn familie in contact zijn gekomen. Alle betrokkenen moeten gepast advies krijgen over hoe ze deze moeilijke periode het beste kunnen doorkomen. De volgende artikelen zullen helpen om de nodige steun te verlenen.

  • Het kind met kanker
  • De broers en zussen
  • Andere familieleden en vrienden

Enkele tips om je te helpen ermee om te gaan

Hoewel het onmogelijk is om een ouder volledig voor te bereiden op de kanker van hun kind, hopen we dat deze tips een beetje kunnen helpen.
> Leer zoveel mogelijk over kinderkanker, de behandeling en de zorg. Sommige mensen voelen zich beter als ze er zoveel mogelijk over leren. Maar stel jezelf ook de volgende vraag: wil je vanaf het begin precies weten wat je te wachten staat, of wil je er liever geleidelijk achter komen?

Hier zijn enkele tips:

  • Stel vragen. Vraag bij de minste twijfel om uitleg.
  • Vraag de artsen die voor je zorgen waar je relevante informatie op internet kunt vinden. Sommige sites zijn onbetrouwbaar en geven onjuiste informatie die gevaarlijk en zeer ontwrichtend kan zijn.
  • Probeer niet te 'dapper' te zijn en het alleen te doen. De artsen, het verplegend personeel en al het personeel in het ziekenhuis willen je helpen. Praat met hen, vertel hun hoe je je voelt en vraag hun om hulp.
  • Vraag je naaste familie en vrienden om je te helpen met alledaagse taken (koken, wassen, schoonmaken, boodschappen doen) en om op je andere kinderen te passen. Ze zullen bereid zijn te helpen, maar ze zullen ook richtlijnen nodig hebben. Wees niet bang om hun te vertellen wat ze moeten doen!
  • Zorg goed voor jezelf. Voor de meeste ouders is dit het moeilijkste, omdat ze gefocust zijn op de behoeften van hun zieke kind. Maar het is van essentieel belang om tijd voor jezelf te vinden en je niet schuldig te voelen. Niemand kan van je verwachten dat je voor je kind zorgt als je niet eerst voor jezelf zorgt.
  • Probeer over je gevoelens te praten met mensen die je vertrouwt. De meeste mensen zeggen dat het hen helpt om hun verdriet, woede of angst te delen. Als je denkt dat je professioneel advies nodig hebt, vraag dan je huisarts of maatschappelijk werker in het ziekenhuis om een specialist aan te bevelen. We putten onszelf vaak uit door te doen alsof we ons goed voelen. Uiteindelijk gaan we ons afsluiten, terwijl we ons doorgaans veel beter zouden voelen als we erover praten en ons openstellen voor anderen.
  • Maak een e-maillijst of blog voor mensen die willen weten hoe het gaat, of vraag een goede vriend of familielid om de mensen om je heen (familie en vrienden) op de hoogte te houden. Het kan lastig zijn om iedereen voortdurend op de hoogte te moeten houden over je kind. Wees voorzichtig met de informatie die je geeft over je kind: hij wil misschien niet dat zijn privéleven aan eender wie wordt geopenbaard.
  • Breng tijd door met je partner, familie en vrienden. Wanneer één van de kinderen kanker heeft, kunnen hechte relaties eronder lijden. Het is dus belangrijk om te blijven communiceren en, indien mogelijk, enige intimiteit te bewaren.
  • Vraag informatie en hulp bij de vele organisaties die kinderen met kanker en hun gezinnen steunen.

Heeft de inhoud van het artikel je geholpen?