Kankerdiagnose: hoe kan mijn kind reageren?

Op elke leeftijd heeft een kankerdiagnose een enorme impact op een kind.En hoewel leeftijd, ontwikkelingsniveau en persoonlijkheid de reactie van het kind grotendeels bepalen, ervaren de meeste kinderen uiteenlopende emoties: bezorgdheid, angst, woede en ergernis, en dat in verschillende stadia van hun ziekte.

De meeste kinderen met kanker ondervinden veel veranderingen in hun dagelijks leven. Allerlei tests, meerdere doktersafspraken, behandeling... Aangezien ze veel te verwerken hebben, is het van essentieel belang dat ze mensen om zich heen hebben waarop ze kunnen vertrouwen en dat ze zich geliefd voelen.

Hoewel kinderen verrassend veerkrachtig kunnen zijn bij ernstige ziekte, zijn deskundigen het erover eens dat inzicht in hun specifieke behoeften, het behoud van hun normale routines en het bieden van troost en liefde, met behoud van een kader, essentieel is om hen te helpen vol te houden.

Voor de meeste kinderen zijn hun ouders de belangrijkste bron van steun tijdens hun ziekte. Een kind is zich ervan bewust dat zijn ouders het best weten hoe hij met ongewone situaties omgaat, wat hem bang, verdrietig of blij maakt. Ze weten hoe ze hem kunnen helpen ontspannen als ze gestrest zijn.

Hieronder bespreken we enkele veel voorkomende reacties van kinderen met kanker, afhankelijk van hun leeftijd. Vergeet echter niet dat elk kind uniek is en op zijn eigen manier reageert en omgaat met moeilijke momenten.

Baby's en jonge kinderen (0-5 jaar)

Op zo'n jonge leeftijd zijn kinderen bezig met wat er 'hier en nu' gebeurt. Hun grootste zorg is de afwezigheid van hun ouders. Ze kunnen ook verward zijn en er erg onder lijden dat ze niet meer zo kunnen spelen en plezier maken als gewoonlijk.
Zeer jonge kinderen en baby's kunnen:

• Erg bang zijn om van hun ouders gescheiden te worden en klampen zich meer dan gewoonlijk aan hen vast
• Meer dan gewoonlijk huilen, schreeuwen en zelfs krijsen
• Steeds minder meewerken tijdens tests en zorg
• Boos en overstuur worden, omdat hun gewone dagelijkse routine is veranderd: maaltijden, ontspanning en intimiteit met ouders
• Last hebben van slaapproblemen (moeite met in slaap vallen of goed slapen)
• Achteruit gaan op het vlak van autonomie, maturiteit of hygiënische gewoonten
• Zich afsluiten en niet willen deelnemen aan activiteiten die ze normaal leuk vinden

Kinderen in de lagere school (5-12 jaar)

Kinderen in deze leeftijdsgroep zijn zelfstandiger. Ze begrijpen beter wat er aan de hand is, en terwijl sommige van hun reacties lijken op die van een jonger kind, kunnen ze ook:

• Meer dan gewoonlijk behoefte hebben aan emotionele steun van naaste familie en vrienden
• Spijt hebben van de tijd die ze hebben doorgebracht met klasgenoten en andere vrienden
• Zich ongemakkelijk en gefrustreerd voelen omdat ze niet naar de les kunnen en niet kunnen deelnemen aan naschoolse activiteiten
• Soms boos of verdrietig zijn over hun ziekte, vooral omdat ze school missen en minder plezier maken
• Afstand nemen van hun vrienden en hun school, alsof ze zich willen beschermen tegen de teleurstelling van wat hen overkomt

Tieners

Wanneer bij een tiener kanker wordt vastgesteld, kan hij zich volledig verloren en overweldigd voelen.Sommigen zullen eerst hun familie afstoten en proberen het zelf op te lossen. Anderen zullen juist toenadering zoeken tot hun ouders en broers en zussen en nog meer op hen vertrouwen. Hier zijn enkele mogelijke reacties bij tieners:

• Woede en ongerustheid omdat hun lichaam niet meer werkt zoals vroeger
• Zich terugtrekken, moraal op een dieptepunt (depressie)
• Een strategie om de werkelijkheid te ontlopen: doen alsof alles in orde is en grapjes maken over zijn kanker en de behandeling
• Weerspannigheid tegen ouders, leerkrachten en het medisch personeel, waardoor behandeling en zorg moeilijker worden
• Meer dan gewoonlijk steun zoeken bij mensen buiten de naaste familie (vrienden, leerkrachten enz.)
• Gevoelens van schaamte, ongerustheid over wat er met hen gebeurt, vooral als de behandeling heeft geleid tot bijwerkingen die hun uiterlijk en gedrag veranderen (haaruitval, motorische problemen, gewichtsverlies...)

Tieners en jong volwassenen

De impact van een kankerdiagnose is verschillend voor tieners/jonge volwassenen en kinderen/oudere volwassenen.De tienerjaren en de jongvolwassenheid zijn perioden van fysieke, psychologische en sociale onafhankelijkheid.Een kankerdiagnose en -behandeling verstoren deze complexe ontwikkeling en dwingen ons ertoe met verschillende emoties om te gaan omwille van de stressfactoren die met kanker gepaard gaan. Hieronder volgen de belangrijkste problemen waarmee tieners en jongvolwassenen worden geconfronteerd:

• Verlies van zelfstandigheid
• Veranderingen in intieme relaties, relaties met leeftijdgenoten en familie
• Verandering van de lichaamsfunctie en -vorm, van het gevoel van eigenwaarde en van het beeld van het eigen lichaam
• Vragen over vruchtbaarheid
• Verstoring van het schoolleven
• Moeilijkheden bij het vinden van een baan, rechten op het werk
• Financiële en praktische bezorgdheden

Voor meer tips over hoe je je kind kunt helpen met zijn gevoelens en emoties om te gaan, kun je de volgende artikelen raadplegen:

Bron: www.cancer.org.au

De Stichting La Roche-Posay en CCI stellen alles in het werk om ervoor te zorgen dat de verstrekte informatie op het moment van publicatie nauwkeurig en up-to-date is. We zijn niet verantwoordelijk voor informatie die door derden wordt verstrekt, met inbegrip van informatie waarnaar in dit document wordt verwezen of die in dit document wordt vermeld. De onderstaande informatie is bedoeld als hulpmiddel, naast het specifieke advies, aangepast aan jouw situatie, dat wordt gegeven door professionals en anderen.