Hoe praat je met een kind over zijn kanker

Img_fillette_maman_songeur

Het is niet meer dan normaal om een kind en zijn broers en zussen te willen beschermen door te vermijden te praten over de kankerdiagnose. Maar de meeste kinderen beseffen dat er iets mis is wanneer ze regelmatig naar het ziekenhuis moeten, vooral voor tests, en wanneer ze school en andere activiteiten missen. Doorgaans zijn ze zich bewust van de emoties van hun ouders. Hun reactie op zulke verontrustende aankondigingen hangt dus vaak af van hoe hun ouders er zelf mee weten om te gaan.

Daarom raden we aan om bij een kankerdiagnose open en eerlijk te zijn tegenover jongeren. Betrouwbare, op de leeftijd afgestemde informatie kan hen helpen deze veranderingen te begrijpen en te verwerken. Toch kan het heel moeilijk zijn om een open en eerlijk gesprek te voeren, vooral als je het zelf moeilijk hebt.

Het is aanbevolen dat beide ouders met het kind praten, als dat mogelijk is. Zo steunen ze elkaar. Het is belangrijk kinderen niet te bombarderen met informatie.Zorg er tijdens het gesprek voor dat je kind goed begrijpt wat je zegt. Zorg ervoor dat iedereen die van belang is in zijn leven weet wat er gezegd is. Wees altijd coherent en oprecht. En bovenal moeten volwassenen nooit een belofte aan een kind doen als ze die niet kunnen houden.
Als kinderen weten hoe volwassenen zich voelen, zullen ze het gemakkelijker vinden om hun eigen gevoelens en emoties te uiten. Stel je kind gerust dat wat het voelt normaal is en dat hij altijd zal worden gesteund.
De hoeveelheid informatie die je met hen deelt, hangt af van hun leeftijd en rijpheid. Begin met eenvoudige uitleg en let op eventuele signalen dat ze meer willen weten. Het eerste gesprek zal gevolgd worden door vele andere: Je zult de gelegenheid krijgen om meer details te geven zodra dat nodig is.

In het ziekenhuis zullen de kinderoncoloog, de klinisch verpleegkundige en de maatschappelijk werker van je kind je bij deze gesprekken begeleiden.

Vergeet niet dat het hele ziekenhuisteam er ook is om de familie te steunen. De maatschappelijk werker zal je informeren over de beschikbare ondersteunende diensten, vooral als je lange afstanden moet afleggen om je kind naar de verzorgingsplaats te brengen.

Betrek je kind zo vroeg mogelijk bij de gesprekken over zijn behandeling en herstel en moedig hem aan vragen te stellen. Oudere kinderen en tieners zullen misschien hun eigen onderzoek willen doen.

Heeft de inhoud van het artikel je geholpen?